Cambodja

Dames en heren, jongens en meisjes... Vandaag is er een grote dag aangebroken... Eindelijk krijgen jullie een update! jaja! :D

Ondertussen zijn Brett en ik weer wat landjes verder, maar laten we beginnen waar we gebleven waren ;)

Op 9 januari waren Brett en ik 6 maanden bij elkaar, om dit te vieren besloten we om richting Thailand te vliegen. Dit was allemaal helemaal super, maar op 9 februari besloten we voor ons 7 mnd samenzijn maar naar Cambodja te vliegen! Haha

We zijn uiteindelijk 2 weken in Cambodja gebleven omdat we al een ticket hadden geboekt. Helaas helaas, want we vonden Cambodja echt helemaal geweldig..

Om een uurtje of 1 landden we in dit prachtige land, en waren we reuze benieuwd of het veel zou verschillen met Thailand. Een wereld van verschil bleek al gauw. We vonden Thailand al redelijk arm, maar Cambodja was nog veel armer. In de taxi naar onze guesthouse, kwamen we ineens langs krottenwijken. Noem me verwend, maar ik ken deze alleen van TV. Van de beelden uit Afrika welteverstaan. Ik vond het dan ook best wel schokkend om dit ineens met eigen ogen te zien. Het is altijd een ver-van-je-bed-show, en om het dan ineens met eigen ogen te aanschouwen is toch wel andere koek.

Na de spullen gedumpt te hebben bij ons GH, gingen we een hapje eten in het centrum aan de rivier. Hier bleek al gauw wat de lonely planet bedoelde met 'verticale boekenplanken', want stuk voor stuk kwamen er kindertjes met een krat boeken om de nek langs. 'Special price for you'. Ook verscheidene kindertjes die om geld en eten vroegen. Je eerste reactie is om ze al je geld te geven, maar de trieste waarheid is dat de meesten zijn gedrilled door criminele organisaties en dat de kinderen zelf dus alles aan hen moeten afstaan. De enige manier om dit te stoppen, is als de toeristen niets meer aan deze kinderen geven. Zodat ze in de ogen van de organisatie niets meer waard zijn, en dus ook niet meer geronseld worden voor dergelijke praktijken.

Op onze 2e dag Phnom Penh zijn we op pad geweest met een tuktuk meneer die zichzelf de naam Elvis had gegeven (makkelijker dan pdaom thak) en hebben we een dagtour gedaan. Royal palace bezicht wat erg onwerkelijk was. Dit omdat ze daar zilveren vloeren hebben, gouden budda's belegd met diamanten en edelstenen en nog geen kilometer verderop ligt de krottenwijk. Heel apart.

We zijn ook naar de Killing Fields geweest. Nu heb ik op school eigenlijk alleen geleerd over de oorlogen in Europa, en vrij weinig over de oorlog in het Oosten. Dus had ik nog wel wat bij te leren voordat ik aan deze tocht begon. In het supersuperkort: begin jaren '70 was hier een gigantische oorlog aan de gang Een meneer genaamd Pol Pott wilde een compleet nieuw Cambodja en besloot om daarom 2 miljoen mensen uit te roeien (de totale bevolking was op dat moment 8 miljoen). Alle slimme mensen moesten worden omgebracht, zodat die geen bedreiging waren voor het nieuwe regime. Nu werd het begrip 'slim' al snel toegepast op mensen; zelfs het dragen van een bril was reden genoeg. De geschiedenis is veel uitgebreider maar ik vraag me af in hoeverre jullie hierin ge'intereseerd zijn ;)

We hebben Tuol Sleng ook bezocht, wat van origine een school was maar in de oorlog als martelplaats werd gebruikt. Het was allemaal heel erg grafisch, en dus ook best wel heftig dus we hebben niet alles bekeken.

Toen hadden we ineens alle toeristische attracties gedaan die we wilden doen, in 1 dag! Haha Ging iets sneller dan verwacht. Je kon nog veel meer doen, maar het bezoeken van een weeshuis bv sprak ons niet aan.

De overige dagen hebben we voornamelijk besteed aan tripjes naar de Thaise Ambassade, omdat we een 60dagen toeristenvisum moesten regelen voor Thailand. En verder het rondkijken op de markten/straten/winkels etc etc. Op vrijdagavond gingen we uit eten in het centrum en hebben we een boek gekocht bij 1 van de kinderen genaamd 'First they killed my father' wat de Oosterse versie is van Anne Frank. Erg indrukwekkend boek, net als de jongen die hem aan ons verkocht. Tien jaar, en wilde doctor worden of tuktukrijder. Prachtig ventje! Op de weg naar huis zagen we ineens in een zijstraat alle tuktukrijders liggen slapen. Deze mensen hebben geen thuis om naar terug te keren, en slapen in groepjes op straat. Ook kwamen we langs een moeder met 3 kindjes die al lagen te slapen, onder een grote reclame poster van Rolex. Dit is echt het land van de contrasten. Vreselijk.

Op zaterdag was het tijd om verder te gaan en na 5 uur in de bus belandden we in het kleine plaatsje Battambang. Battamhoe? BATTAMBANG! Hehe. Ik had er ook nog nooit van gehoord maar het bevat een opstapplaats op de boot richting Siem Reap.

Hier hebben we niets bijzonders gedaan, we zouden een kookcursus doen (jaja) maar de mensen vonden we erg onvriendelijk en toen ik een rups in m'n eten vond had ik het gevoel dat ze misschien toch niet zo goed konden koken. :p

Op maandagmorgen 7.00 vertrok de boot naar Siem Reap. We hadden geen idee hoe lang de reis zou duren gezien de Lonely Planet zei 'ergens tussen 3-8 uur' en locaal hoorden we 11/12 uur vanwege de droogte. Super. Geef mij maar een airconbus, maar nu heb ik zo'n avonturier bij me die dit wel wat leek. Uiteindelijk duurde de reis 9 uur, en was ondanks de hitte (40 graden) echt een super reis! Het is zeker weten een hoogtepunt in onze trip. Negen uur lang op de boot in de hitte, maar het was het dubbel en dwars waard. Je gaat namelijk recht door alle landschappen en dwars door alle kleine dorpjes heen. Allemaal kleine hutjes en kindertjes die met big smiles naar je zwaaien en met je mee proberen te rennen. Echt super. Een echte aanrader voor mensen die nog twijfelen of ze dit wel of niet zullen doen. Foto's zullen later nog worden geplaatst!

In Siem Reap aangekomen bleek ons onderkomen echt geweldig te zijn. Namelijk bij 'Rosy Guesthouse'. De bedden en kussens waren zo goed dat we ze eigenlijk wel wilden overkopen! haha.. Omdat we bekaf waren van de reis besloten we relaxed binnen te blijven en wat bij te slapen.

Op Dinsdag ging het helaas mis bij mij en had ik een flinke zonnesteek te pakken en was ik volledig uitgedroogd. Ik wist ook wel dat ik op de boot te weinig had gedronken maar we wisten niet of we onderweg zouden stoppen en hoe lang de trip ging duren. Uiteindelijk stopten we ook maar 1 x. Helaas met als gevolg dat ik dinsdag doodziek op bed lag en nog geen water binnen kon houden. Dit bracht toch wel paniek bij ons op, omdat we maar tot vrijdag zouden blijven en Siem Reap 1 van de hoogtepunten moest worden van onze reis gezien ze hier het grootste religieze monument ter wereld hebben.

Gelukkig voelde ik me op woensdag al wat beter en ging er zelfs wat toast in, en op donderdag voelde ik me goed genoeg om met de tuk tuk op pad te gaan. Het was bloedheet, maar met een fijn briesje op de tuktuk nog net vol te houden.

We hebben de hele dag de ruines bekeken wat erg indrukwekkend was, maar voor ons gelukkig niet de moeite was geweest om 3 dagen te doen :p We zijn namelijk erg goed in alles snel bekijken :p

Op vrijdag was onze volgende vlucht alweer. Dit maar was de bestemming KUALA LUMPUR! HA! Die had ik zelf ook niet zien aankomen! Maar hierover lezen jullie de volgende x meer ;)

Dikke knuf uut t verre Oosten!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Ps. De site loopt steeds vast bij het uploaden van de foto's. Gezien mijn temperament met niet werkende apparatuur kan het zijn dat er vanaf heden geen foto's meer worden geplaatst. Dit om te voorkomen dat ik in een Thaise gevangenis terechtkom wegens ernstig vandalisme. Excuses!

Chiang Mai, Koh Chang en Chantaburi

Eindelijk weer een nieuw berichtje vanuit het verre Oosten. Alleen ditmaal niet vanuit Thailand, maar Cambodja! We zijn ondertussen 2 weken verder en hebben weer genoeg meegemaakt om een belachelijk lange blog te schrijven. Excuses alvast daarvoor! Haha

In Chiang Mai zijn we uiteindelijk een kleine week gebleven. Hier hebben we voornamelijk het filmkanaal verkend en de geweldige mogelijkheden op Spa gebied! We hebben hier een beroemde tempel bezocht genaamd Doi Suthep wat erg indrukwekkend was. Hierover gaat de legende dat een olifant Budda de berg op heeft getild en dat dit de plek was waar een nieuwe tempel moest komen. Eigenlijk was het een heel lang verhaal, maar daar ga ik jullie niet mee vervelen :p

Op woensdag was het tijd om weer terug te keren naar Bangkok. Na het horrorverhaal met de bus, en de slechte verhalen over de nachttrein besloten we om ditmaal met het vliegtuig te gaan. Lekker luxe :D Omdat de ochtendspits hier verschrikkelijk schijnt te zijn, zaten we al om half 7 in de taxi en waren we uiteindelijk veels te vroeg voor onze vlucht. Maar beter te vroeg dan te laat! Na een ideale vlucht van een klein uurtje kwamen we weer in het hectische BKK en gingen we met de taxi naar het busstation. Klaar voor 5 uur in de bus naar Trat om naar het eiland Ko Chang te gaan! In Trat kregen we een mooie deal voor een rit naar de ferry, maar ongeveer 500 meter voor de pier weigerde de chauffeur verder te rijden als we geen kaartje kochten voor de ferry bij vrienden van hem. Ik vond het allemaal wel best na zoveel kilometers reizen, maar Brett had het helemaal gehad met 'die ongelooflijke oplichters'. Hij weigerde pertinent een kaartje te kopen, ook al werd ons verteld dat dit het laatste verkooppunt was. Ons hele taxigezelschap stond op hoge poten en uiteindelijk liepen we met z'n allen richting de boot. Daar aangekomen bleek natuurlijk dat je er inderdaad geen kaartje meer kon kopen en barstte ik in lachen uit terwijl Brett zijn Boeddisme opgaf.

Op de boot hadden we uiteindelijk een prachtige zonsondergang en begon een heerlijk relaxed ritje richting ons tropische eiland! Yay! Bijna tijd om te luieren op het strand :D Na een taxirit van een uur, en een zoektocht te voet van 20 minuten kwamen we aan bij de 'receptie' van ons nieuwe onderkomen. Na een helse klimtocht kwamen we bij onze nieuwe accomedatie aan: een betonnen bed met prachtige vlekken en gaten in de lakens, geen electriciteit en kussens die naar urine roken. We besloten eerst maar een koude douche te nemen (warm water was er niet) en probeerden de nacht maar door te komen zodat we de volgende dag naar iets anders op zoek konden.

Uiteindelijk heeft het ons een halve dag gekost om onderdak te vinden; dit wegens het grote aanbod van de meest prachtige resorts op het eiland, maar waar wij helaas geen geld voor hebben. En waar we wel geld voor hadden was bijna overal volgeboekt. Uiteindelijk een kamer gevonden voor een redelijke prijs en we kregen er nog een gratis mierenkolonie bij in de badkamer ook. Wat wil een mens nog meer! Het bed was alleen wel net zo zacht als het gemiddelde bankje in het park, maar we zaten 100 meter van het strand + airconditioning en een koelkast dus we waren blij!

De rest van de week was voor ons erg lekker, maar voor jullie erg saai. We hebben namelijk niets anders gedaan dan op het strand te luieren. We hadden op dag 1 bij een hele aardige mevrouw 2 luchtbedden en 2 badhanddoeken gekocht en hier hebben we volop gebruik van gemaakt :D Wat een geweldig gevoel om op een luchtbedje rond te dobberen wetende dat je nergens anders hoeft te zijn op dat moment.

Na een week van absoluut niks anders doen dan sja, niks doen, brak onze laatste dag aan. Nog 1 dagje strand! Aan het einde van de dag besloten we om onze luchtbedden terug te brengen naar de winkel zodat ze ze opnieuw kon verkopen. Haar man was er op dat moment en we mochten absoluut niet weg gaan van hem. Uiteindelijk kwam hij terug uit zijn winkeltje met 2 prachtige sarongs. 'Gift from me, for you'. We waren er echt superblij mee, net zoals zij superblij waren met de luchtbedden. Goede deal voor beide partijen dus :D

Zaterdagmorgen 6 februari was het tijd om Ko Chang te verlaten, en richting Chantaburi te gaan. Want in Chantaburi kun je namelijk met DOLFIJNEN ZWEMMEN! Nu weten de meesten van jullie dit niet, maar dit is altijd een droom van me geweest. Ik heb dit alleen nooit hardop gezegd omdat ik het een beetje afgezaagd vond *bloos*. Eerst moesten we alleen nog bij ons hostel komen om de tassen te dumpen, alleen daar aangekomen bleek dat de bedden superklein waren en hebben we 2 kamers geboekt. Op 12 nachten na in oktober, hadden we nog nooit apart geslapen dus dat zou weer een nieuwe ervaring worden :P

In de taxi op weg naar de dolfijnen had ik het even niet meer. Deze trip is toch best wel heftig! Zo ver van huis, en je moet zoveel regelen! Alle hostels, vluchten, treinen, bussen. Pffff. En nu zat ik zomaar in de taxi op weg naar een droom van me: zwemmen met dolfijnen. Ik was zowaar veranderd in een persoon die haar dromen waarmaakt! Bij deze gedachte sprongen meteen de tranen in de ogen :p Aangekomen bij Sea World was er echter maar 1 kaartje over, hoe verzinnen ze het?! En Brett had al een keer met dolfijnen gedoken dus wilde hij per sé dat ik ging. Eerst hadden we een dolfijnenshow, waarbij de dolfijnen allerlei kunstjes deden wat echt een geweldig gezicht was, en daarna was het tijd om met ze te gaan zwemmen! Ik was zo ontzettend zenuwachtig! Eerst een koude douche en reddingsvest en toen was het zover. Een uur lang heb ik me met ze mogen vermaken! GEWELDIG! Ik kreeg kusjes, mocht met ze zwemmen, werd natgespoten en nog veel meer. Ik heb er gewoon geen woorden voor! Dit is echt 1 van de meest geweldige dagen in mijn leven geweest, en als ik ooit nog een keer de mogelijkheid krijg om het weer te doen dan twijfel ik geen moment! ! Ze hadden hier 2 soorten dolfijnen, je kunt ze bewonderen op mijn eigen foto's of op http://swimwithdolphins.information.in.th/meet-dolphins.html

Op zondag gingen we naar BKK om van daaruit te vliegen naar Phnom Penh in CAMBODJA! Wat we daar allemaal beleven lezen jullie de volgende keer!
Ik hoop dat jullie het een beetje vol hebben kunnen houden, maar ik wil er zeker van zijn dat jullie in April niet kunnen klagen! Hahaha
Hopelijk is daar alles verder goed, ik vind het echt super dat jullie onze avonturen willen volgen en om berichtjes te krijgen!
Tot de volgende keer!

Dikke knuf

Suus

Ps. Pap en mam, jullie hebben ons uitgedaagd tot een wedstrijdje 'wie is het bruinst'voor een fles Sambuca. We hebben besloten om deze aan te nemen en kijken erg uit naar wie er wint in April! Hehehehe!

Ko Chang

Dag lieve mensen!

Hier een klein berichtje vanuit Ko Chang! We zittennu een paar daagjes op dit eiland en vertrekken volgende week maandag naar Cambodja. Omdat internet hier erg duur is deze week helaas geen uitgebreide update! Sowwi!

Zodra we in Cambodja zijn zal ik weer een bericht plaatsen. Ik kan jullie wel alvast vertellen dat ik hier een nieuwe verslaving heb opgedaan; ronddobberen op een luchtbedje op zee! Muahaha! Stralend weer, rood neusje en een prachtig rustig strand. Wat wil een mens nog meer! :D

Hoop dat alles thuis goed is, en pa en ma natuurlijk heel veel plezier gewenst in Egypte!

Dikke knuf...

Kanchanaburi, Ayutthaya & Chiang Mai!

Dag lieve mensen thuis!

Ik begin maar gewoon waar ik vorige keer gestopt was haha!

Zondag 18 januari hebben we een dagtour gedaan. Een vol programma stond ons te wachten: Een trekking op een olifant (hellup!), Bamboo Rafting, Hellfire pass & Memorial museum, relaxen bij de Sai Yok Noi waterfall, 1 of andere heilige rots bekijken, een korte treinreis over de Death Railway en als laatste de brug over de River Kwai bekijken! Zo!

Om 8.00 werden we opgehaald, dat was wel wennen zeg! We zouden met een groep gaan maar het bleek dat er maar 1 ander meisje geinteresseerd was in deze tour en dus waren we met z'n drietjes. Als eerste gingen we op weg naar de waterval, wat niet zo heel veel voorstelde. Daarna gingen we richting Hellfire pass + museum. Veel dezelfde informatie als het museum waar we al geweest waren maar desondanks toch erg indrukwekkend. Hellfire pass was hier 500 meter vandaan en om daar te staan is toch wel heel erg gek. Dit is namelijk de plek waar de mannen in WO2 de grootste doorgang moesten maken voor de trein. Zie de foto's.

Daarna was het tijd voor de olifanten! Vet spannend haha! Wat zijn die beesten stug en harig zeg. Brrr. Heel raar om ineens bovenop zo'n gigantisch beest te zitten. Onze olifantenmeneer heeft heel veel foto's van ons gemaakt, waar we echt superblij mee waren :D Toen kwam er de vraag of we misschien op z'n nek wilden zitten (van de olifant, niet van de meneer) en Brett wilde dit wel. Toen durfde ik later ook wel, maar heb net lang genoeg gezeten om een foto te maken (schei toch uit zeg, doodeng om daar te zitten!).

De bambooraft was nogal saai, gezien dit eigenlijk alleen een beetje dobberen op de rivier was. Maar toch lekker met de voetjes in het water van het uitzicht genoten. De rest van de dag vloog voorbij en voordat we het wisten stonden we weer bij ons hostel.

Maandag gingen we Kanchanaburi verlaten en was het tijd voor Ayutthaya. We moesten 4,5 uur met de bus dus weer vroeg op. Daar aangekomen kwamen we meteen 2 andere backpackers tegen en zei raadden ons het P.U. Hostel aan. Wat een verademing! We zijn toch niet de enige backpackers hier. We begonnen ons namelijk al wat verlaten te voelen, omdat we bijna alleen locals tegenkwamen. Nu weten we dat de credit crunch (+ de staking hier op het vliegveld in December) ervoor heeft gezorgd dat het toerisme hier met 50% is verminderd!
Ayutthaya heeft zeer vriendelijke mensen. De mensen lachen hier en zijn erg warm. Een hele verademing om eerlijk te zijn, want in BKK en Kanch warden we enkel afgesnauwd en als wandelende pinautomaten gezien. ‘s Middags hebben we een boottrip gemaakt om de stad wat te verkennen; enkele temples bekeken en ‘s avonds de nachtmarkt bezocht. Hier hebben we echt superlekker gegeten. De locale hapjes bevallen ons steeds meer! Haha

Op dinsdag en woensdag hebben we niet echt veel gedaan. Beetje barretjes, uitgebreide lunches en een Boeddha in een boom bezocht. Jaja! Dat is namelijk de trekpleister van deze plek. Samen met de ruines van het oude koninkrijk.

Woensdagavond vertrokken we richting Chiang Mai. We twijfelden erg over hoe we erheen zouden gaan; met de bus of met de trein, gezien het toch ongeveer 9 a 10 uur reizen is vanaf hier. Na het geweldige verkooppraatje van onze hosteleigenaresse gingen we overstag met de bus. We zouden namelijk met de speciale VIP bus worden opgehaald van onze hostel. Ideaal! De stoeltjes konden naar achteren worden verzet, er was airconditioning en een toilet aanwezig. Klonk goed!

Inderdaad; het KLONK goed.

De realiteit: We werden om 20.15 met een kleine taxi opgehaald bij onze hostel. Hier zat al een stel in die ook richting Chiang Mai ging dus we werden al wat gerustgesteld (de tuktukmeneer sprak namelijk geen Engels). Na ongeveer een half uurtje rijden stopten we ineens langs de autoweg. Brett en ik moesten eruit. Huh? In de middle of nowhere? En het andere stel moest blijven zitten, ook al gingen zij ook naar Chiang Mai?!! Oh jee. Of we worden nu beroofd, of er komt inderdaad een bus hier om ons op te halen. De tuktukmeneer liet z'n moeder bij ons achter en reed weg met het andere stel. Ai. Wat gaat er nu toch in vredesnaam gebeuren? Na ongeveer 10 minuten wachten kwam ere en gigantische afgeladen bus aan en moesten we instappen. Er waren enkel 2 plaatsen vrij boven in de bus, volledig achterin. De enige stoelen die niet te verstellen waren. Helaas hadden de andere backpackers niet de moeite genomen om zich eerst op te frissen en het rook dan ook voortreffelijk in de bus. Brett had het geluk dat er een poolse gewichtheffer voor hem zat waardoor hij zich verder niet meer kon bewegen in zijn stoel. Hoe fijn.

De beste manier om tijd te verdrijven in een dergelijk situatie is om te slapen, dus dat was ook precies wat ik ging doen. Om kwart voor 1 ‘s avonds werd ik weer wakker door een zeer benauwd kijkende Brett die erg nodig moest plassen. Toen bleek dat het toilet op slot zat(?!) en moisten we wachten op de stop. Gelukkig kwam deze snel en kregen we 30 minuten de tijd om even de beentjes te strekken in de frisse lucht. Ideaal en erg welkom! Hup de bus weer in en toen ging het mis bij Suus. Ik kon die lucht echt niet meer aan. Vre-se-lijk. Snel een zak gegrepen en mijn maaginhoud erin gedeponeerd. Ik herhaal; Vre-se-lijk! Toen voelde ik ineens m'n benen erg warm worden en bleek date r een groot gat zat in de onderkant van de tas. Hoe verzin je het! Verschrikkelijk dit! Hup de broek uit, en wonder boven wonder had Brett z'n pyamabroek in z'n tas zitten en kon ik deze aan de rest van de reis. Oi oi oi wat een geode reis hebben we daarna nog gehad! (Nu kan ik er overigens voorzichtig om lachen).

Donderdagmorgen om 7.00 kwamen we in de Noordelijke hoofdstad van Thailand aan! Chiang Mai! Yay! We werden gedropped bij 1 of ander bureau die ons meteen een tour + kamer wilde verkopen maar hier hebben we vriendelijk voor bedankt. We hadden toch al zelf een hostel geboekt en we gingen op weg. Ons hostel hier is echt geweldig! Het lijkt wel een hotel! We hebben een gigantische kamer in de binnenstad, met aircon + kabeltv (met filmkanaal! Yay) en een geweldige douche. Pure verwennerij dit! ‘s Avonds hebben we genoten van de geweldige nachtmarkt die ze hier hebben. Supergroot met de meest geweldige souvenirs. Het liefst zouden we een hele koffer vol kopen en met de post naar huis sturen, maar dan ben je helaas zo 100 euro kwijt L

Op vrijdag hebben een zeer belangrijke ontdekking gedaan! Namelijk (hou je vast) Suus en Brett zijn geen backpackersmaterial! haha Wat een gedoe zeg om steeds weer een bus of treinte moeten halen, je tassen te pakken en weer verder te reizen. Natuurlijk wisten jullie thuis al wel dat dit een heel gedoe zou zijn, maar nu zijn we er zelf ook achter. En dus hebben we een radicale beslissing genomen: we hebben namelijk besloten om onze zeer nauwkeurig geplande route te deleten, en te vervangen voor een compleet nieuwe route. Wij hebben namelijk behoefte aan het strand! Jawel! Geen tempels bezoeken met 35 graden, maar lekker op het strand in de hangmat met een boekje en een watermeloenshake. Klinkt ons toch wat lekkerder in de oren dan rond te trekken in 4 landen in 3 maanden :p

En dus vliegen we woensdag naar Bangkok en gaan dan naar de oostkust Ko Chang (eiland). Daar blijven we zo'n 12 dagen en dan verloopt onze visum dus dan vliegen we 8 of 9 februari van Bangkok naar Phnom Pen (Cambodja) en vragen we daar een toeristenvisa aan (60 dagen). Daar verblijven we hoogstens een maand (dit is namelijk een ticket die we nog niet hebben geboekt omdat we niet weten hoe lang visum duurd), dus dan hebben we nog een maand om zuid thailand te doen! Kunnen we dan lekker gaan snorkelen! haha, het leven is zo gek nog niet he!

Na dit allemaal opnieuw uitgeplozen te hebben (regels visum/vluchten/route) waren we bekaf en zijn we een hapje gaan eten. We kwamen terecht bij een gigantisch gourmet/BBQ restaurant. Zag er supergezellig uit en dus besloten we hier te gaan eten. Iedereen had z'n eigen soort van gourmetstel en je kon je eten kiezen uit ongeveer 30 bakken met eten. Als er 1 specifiek moment is om voedselvergiftiging te krijgen dan is het nu wel; 20 bakken met rauw vlees om uit te kiezen. Maar het was in ieder geval wel lekker ;)

Hierna liepen we tegen een gezellig cafeetje aan en we werden door een erg aardige Thaise jongen uitgenodigd om een biertje met hem te nuttigen. Bleek het de stamkroeg te zijn van Manchester United fans en dus waren we erg welkom! Haha! Erg leuke avond gehad!

Op zaterdag hebben we de stad wat meer verkent en nu is het alweer zondag! We zijn alweer dik 2 weken uit Nederland! Vanavond ga ik lekker naar een Spa toe waar ik een heerlijke massage en bodyscrub ga krijgen. Kortom; ik vermaak me hier wel!!!

Ik zal de foto's een andere keer uploaden!

Ik hoop dat alles daar goed is, en iedereen bedankt voor de leuke berichten :D

Hele dikke knuf

Suus

Week 1, Bangkok en Kanchanaburi

Maandag begon de week al lekker in het verre Oosten; we hadden geen wekker gezet en werden pas om 4 uur 's middags wakker?! We waren echt uitgeput van de reis en de jetlag viel ons zwaar. Ik werd wakker met de grootste verkoudheid ooit (lang leve de airco) dus dat was niet zo heel erg relaxed.

Toch maar eens ons bed uit en lekker douchen. Even de weekplanning gemaakt en we waren klaar voor Bangkok! Spannend!

We besloten om even wat te gaan eten bij 1 van de vele kraampjes aan de weg. Nu is het zo dat ik vanuit ongeveer 348 verschillende bronnen heb vernomen dat je niets moet eten wat spicy is. Dus ik bestelde de Spicy Noodles. Wat inderdaad veels te Spicy was en ik toch maar voor de veilige Sweet en Sour Chicken ging. Ja Juut, Ja Andy... Ik wilde het gewoon proberen. Zoiets beter je 1e dag doen dan 2,5 maand afvragen of het nou echt zo erg is, toch? :p

De volgende dag voelden we ons werkelijk waar verschrikkelijk. Omdat we maandag de hele dag hadden geslapen, hadden we 's nachts ongeveer 3uur gepakt. Niet fijn! We besloten om naar de Gouden Budda te gaan, dan de rivierboot te pakken naar het grootste winkelcentrum van Bangkok om vervolgens nog een Thai Fight te bekijken.

Helaas werd de Budda net gerestaureerd dus gingen we op weg naar de Rivier boten. Een hele aardige meneer hielp ons met oversteken en knoopte een gezellig gesprekje met ons aan. Waar we vandaan kwamen, hoe lang we er al waren, wat we gingen doen enz enz. Hij vertelde ons dat de rivierboten alleen 's ochtends gingen en dat we dus beter de taxi konden nemen. En hij bood ons aan om wel even te helpen met de vertaling met de taxi chauffeur. De chauffeur bleek later zijn broer te zijn (en nieteens een taxi, maar personenauto)en hij zette ons niet af bij het winkelcentrum maar bij een juwelenfabriek. Onze 2e dag in BKK en de meest bekende scam (oplichting) is al gebeurd! Sjonge. Terwijl we de avond ervoor nog hadden gelezen dat je niemand moet geloven als ze je vertellen dat iets gesloten is. Maar ja, deze man leek ook zo aardig! Brett was volledig van de kaart, want hoe kan iemand toch zo zijn. Mij boeide het niet zo, het was eenmaal gebeurd en we zaten ongeveer 1 minuut wandelen van het winkelcentrum af.

Daar hebben we een paar uur rondgehangen en heb ik mezelf even verwend met een manicure van ongeveer 4 euro. Dikke prima. Daarna waren we zo afgepeigerd dat we het boxen lieten voor wat het is en lekker naar huis zijn gegaan om wat te slapen.

Woensdag was de grote toeristen dag. Op naar de attracties van Bangkok. Ons eerste boottochtje gemaakt en naar het Nationaal Museum geweest. Erg leuk! Toen even hapje gegeten en heb is mijn verslaving voor watermeloen shakes begonnen.

We wilden daarna naar het Grand Palace en gezien het zo'n 800 meter was besloten we ons aan ons eerste ritje met een tuktuk te wagen! Jaja! Nu snapte de beste man niks van onze bestemming en dus werd er een engelssprekende Thai bij gehaald. Deze vertelde ons dat die gesloten was en we besloten hem te geloven en naar de 3 andere plekken die hij aanwees te gaan. Crossten we uiteindelijk heel BKK door met dat ding. Allemachtig wat een avontuur; eens maar nooit weer. We hebben wat tempels bekeken en uiteindelijk kwamen we bij het T.A.T terecht, wat het officiele bureau is voor toeristen. Daar probeerden ze ons op alle mogelijke manieren af te zetten en verloren we helemaal ons vertrouwen in de Thaise mensen. Ze doen hier werkelijk alles om je geld afhandig te maken en zijn bereid om je daardoor van alles wijs te maken. Heel jammer.

Uiteindelijk zette de tuktuk meneer ons af bij Khao San road! Dit is de meest bekende backpackersstraat ter wereld en sommigen van jullie hebben hier misschien wel een glimp van opgevangen in de film 'The Beach' met babyface Leonardo DiCaprio. Heel erg supertof dit. Allerlei kraampjes en barretjes waar we lekker veel geld hebben uitgegeven aan backpackerskleding (lees: vormeloze hompen). We zien er nu uit als echte reizigers (lees: arme sloebers hehe).

Donderdag verlieten we eindelijk het grote Bangkok. Na een 2 uur durende busreis kwamen we aan in Kanchanaburi wat ten westen van BKK ligt. Hier bleek ons hostel ook heel erg leuk te zijn en kregen we ons eigen kleine hutje toegewezen. 's Avonds probeerde ik voor het eerst rijstsoepen kwam ik tot de ontdekking dat dit echt heel erg vies is. Daarna zijn we naar het Kanchanaburi railway centre en naar het Kanchanaburi Allied War Cemetary geweest . Erg indrukwekkend allemaal.

Vrijdag brak de grote dag aan. We gingen namelijk naar de Tijger Tempel! Dit hield in dat we met een busje werden opgehaald en naar de Tiger Temples gingen. Hier mocht je de tijgers aaien en werd je ermee op de foto's gezet! Hoe ontzettend gaaf is dat?! Daarom had ik ook ontzettend naar deze dag uitgekeken. Eindelijk kwamen we aan de beurt en ging Brett eerst. Ik wilde niet meer, want tijgers kunnen toch zomaar besluiten om je arm of been af te bijten en gezien ik toch wel gehecht en aan mijn ledematen had ik daar toch niet zo heel veel trek in.

Uiteindelijk toch maar besloten om het wel te doen en wat ontzettend gaaf en spannend is zoiets zeg! De foto's spreken voor zich lijkt me.

's Avonds zijn we hier naar de nachtmarkt geweest en hebben we allerlei locale hapjes geprobeerd en heeft Brett een stapel shirts gekocht die hij totaal niet nodig heeft :P

Vandaag is het zaterdag de 17e en hebben we speciaal een blogdagje ingeplanned om jullie op de hoogte te kunnen houden! En hierna gaan we lekker naar de Thaise schoonheidssalon voor een massage/scrubje/manicure. Het leven kan toch wel heel erg mooi zijn!

Ik hoop dat alles daar goed is in het koude NL en zal proberen volgende week weer verslag te doen!

Hele dikke knuf van Suus

De vliegreis, Qatar en stomme Medepassagiers

Zo! Eindelijk een update mensen thuis!

Donderdag 08 januari was het zover; we gingen richting Schiphol! Eerst nog even langs Opa en Oma waar tante Ina ook gezellig was. Nog even bij Marcella de klas binnengewipt (waar de kinderen dachten dat ik haar moeder was, wat voor mij weer eens bevestigde dat kinderen gewoon niet leuk zijn :p). En toen was het echt zover; de reis naar Schiphol werd voortgezet. Daar aangekomen afscheid genomen van Paps en Mams (wij vonden het ook wel moeilijk hoor) en hup het vliegtuig in.

Dan gebeuren er allemaal totaal niet interessante dingen en dus ga ik verder op zaterdag 10 januari, waarop we van Manchester naar Doha Qatar vliegen.

In het vliegtuig voelde alles heel onwerkelijk en wist ik opeens heel erg zeker dat ik toch echt niet naar dat verre Oosten wilde. Wat heb ik nu toch te zoeken zo ver weg van huis? De route die we vlogen werd continu op schermen voor ons aangetoond en hoe dichter bij Doha we kwamen, hoe verrotter ik me voelde. Want Doha is een godvergeten (Allah he) oord dat in de middle of nowhere (woestijn) ligt. Sja, dat voelt best wel een beetje verlaten zeg! Gelukkig zijn dit dingen die we gewoon met z'n twee bespreekbaar houden, en toen bleek dat Brett daar ook wel een beetje last van had voelde ik me niet meer een rare aanstellende Alien en ging het met mij ook een stuk beter.

Op Doha Airport bleken ze een Quiet Room te hebben, wat een redelijk donkere ruimte is en waar we toch een uurtje of 1,5 slaap hebben kunnen pakken. Altijd handig bij een overstop van 8 uur! Om 6 uur was het tijd voor ons heerlijk gratis ontbijtje, maar toen bleek dat deze enkel van rubber was met een knakworstje hebben we het toch maar laten staan. Overigens wil ik nog even vermelden dat toen Brett de bonnetjes voor dit overheerlijk ontbijtje haalde, zijn portemonnee daar liet liggen. Deze werd dan wel nagebracht maar ik wilde het toch even vermelden wegens geweldig tegenmiddel voor alle zeuraanvallen in de toekomst (gezien ik nog weleens wat vergeet, alleen niet zulke belangrijke dingen).

Hupsakee! Wederom het vliegtuig in. Na ongeveer 10 minuten (lees: nog niet eens in de lucht) had de man voor mij besloten dat Suus toch eigenlijk geen knieen nodig had en ramde dan ook in volle overtuiging zijn stoel er tegenaan. Natuurlijk kwam er een leuke pijnlijke kreet van mij, waarop zij in lachen uitbarstten. Toen was het officieel 6 uur lang oorlog.

Gelukkig verliep de rest vrij vlot met een filmpje, wat slapen en vooral ook het negeren van elkaar. We kennen elkaar gelukkig goed genoeg om te weten dat als we beiden op z'n meest 2 uur slaap hebben gehad, dat het dan gewoon verstandig is om elkaar met rust te laten. Jaja. Heerlijk toch die zelfkennis?

Eindelijk werd de landing ingezet en stonden we ineens in Bangkok. Kriemel wat een lucht. Na een 40 minuten busrit kwamen we eindelijk bij ons Hostel aan: The Cozy Place. Geweldig! Te schattig voor woorden dit; overal hartjes en decoraties, en zo onwijs superschoon. We knapten er meteen wat van op!

Op naar ons heerlijke verse bedje! :D

x

Het aftellen is begonnen!

Hoi allemaal!

Na een geweldige kerst te hebben gehad met de mensen van wie we houden, is het bijna zover: over 15 daagjes zitten we in het vliegtuig richting Thailand!

Uren van voorbereidingen zitten er al op en we worden steeds enthousiaster bij alles wat we lezen. Vooral de reisblogs van andere reizigers werken erg aanstekelijk bij me; foto's van mensen die tijgerwelpjes aaien, op olifanten rijden en prachtige landschappen zijn zeker geen verkeerde kiekjes

We blijven bij ons oorspronkelijke plan: Thailand, Laos, Cambodja en Vietnam in 3 maanden. Dit is behoorlijk veel voor een redelijk korte tijd, dus we gaan er heen met de instelling 'we zien wel hoe het loopt'.

De dingen waar ik nu het meest naar uitkijk zijn:

• Zwemmen met dolfijnen in Chantaburi
• Olifant ritjes
• Meereizen met de easyriders in Vietnam (zie: http://easyriders.jimdo.com/ en hun eigen NL fan website http://www.harink.com/~easyriders/pn/)
• Tubing inVang Vien Laos (in een grote zwemband lekker lui met de stroom meegaan op de rivierMekong)
• Kookles volgen in Chiang Mai
• Een dag meelopen in een monastery met de monniken in Chiang Mai (hoewel ik daar misschien anders over denk nadat ik daar een nachtje op de grond heb geslapen! hehe)

En zo kan ik eigenlijk makkelijk nog 10 dingen opnoemen waar ik naar uitkijk. Er zijn zo ongelooflijk veel dingen die we gaan doen dat ik het me nog amper kan voorstellen momenteel.

Ik zal mijn best doen om deze blog bij te houden, beloofd ;)

Xx

Suus en Brett

Ps. Ik hou een blog bij in het Nederlands voor al onze Nederlandse vrienden en familie, en Brett gaat een blog bijhouden in het Engels! Zijn website is http://brett-asia.travellerspoint.com/ .

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Susan