Eindelijk weer een nieuw berichtje vanuit het verre Oosten. Alleen ditmaal niet vanuit Thailand, maar Cambodja! We zijn ondertussen 2 weken verder en hebben weer genoeg meegemaakt om een belachelijk lange blog te schrijven. Excuses alvast daarvoor! Haha

In Chiang Mai zijn we uiteindelijk een kleine week gebleven. Hier hebben we voornamelijk het filmkanaal verkend en de geweldige mogelijkheden op Spa gebied! We hebben hier een beroemde tempel bezocht genaamd Doi Suthep wat erg indrukwekkend was. Hierover gaat de legende dat een olifant Budda de berg op heeft getild en dat dit de plek was waar een nieuwe tempel moest komen. Eigenlijk was het een heel lang verhaal, maar daar ga ik jullie niet mee vervelen :p

Op woensdag was het tijd om weer terug te keren naar Bangkok. Na het horrorverhaal met de bus, en de slechte verhalen over de nachttrein besloten we om ditmaal met het vliegtuig te gaan. Lekker luxe :D Omdat de ochtendspits hier verschrikkelijk schijnt te zijn, zaten we al om half 7 in de taxi en waren we uiteindelijk veels te vroeg voor onze vlucht. Maar beter te vroeg dan te laat! Na een ideale vlucht van een klein uurtje kwamen we weer in het hectische BKK en gingen we met de taxi naar het busstation. Klaar voor 5 uur in de bus naar Trat om naar het eiland Ko Chang te gaan! In Trat kregen we een mooie deal voor een rit naar de ferry, maar ongeveer 500 meter voor de pier weigerde de chauffeur verder te rijden als we geen kaartje kochten voor de ferry bij vrienden van hem. Ik vond het allemaal wel best na zoveel kilometers reizen, maar Brett had het helemaal gehad met 'die ongelooflijke oplichters'. Hij weigerde pertinent een kaartje te kopen, ook al werd ons verteld dat dit het laatste verkooppunt was. Ons hele taxigezelschap stond op hoge poten en uiteindelijk liepen we met z'n allen richting de boot. Daar aangekomen bleek natuurlijk dat je er inderdaad geen kaartje meer kon kopen en barstte ik in lachen uit terwijl Brett zijn Boeddisme opgaf.

Op de boot hadden we uiteindelijk een prachtige zonsondergang en begon een heerlijk relaxed ritje richting ons tropische eiland! Yay! Bijna tijd om te luieren op het strand :D Na een taxirit van een uur, en een zoektocht te voet van 20 minuten kwamen we aan bij de 'receptie' van ons nieuwe onderkomen. Na een helse klimtocht kwamen we bij onze nieuwe accomedatie aan: een betonnen bed met prachtige vlekken en gaten in de lakens, geen electriciteit en kussens die naar urine roken. We besloten eerst maar een koude douche te nemen (warm water was er niet) en probeerden de nacht maar door te komen zodat we de volgende dag naar iets anders op zoek konden.

Uiteindelijk heeft het ons een halve dag gekost om onderdak te vinden; dit wegens het grote aanbod van de meest prachtige resorts op het eiland, maar waar wij helaas geen geld voor hebben. En waar we wel geld voor hadden was bijna overal volgeboekt. Uiteindelijk een kamer gevonden voor een redelijke prijs en we kregen er nog een gratis mierenkolonie bij in de badkamer ook. Wat wil een mens nog meer! Het bed was alleen wel net zo zacht als het gemiddelde bankje in het park, maar we zaten 100 meter van het strand + airconditioning en een koelkast dus we waren blij!

De rest van de week was voor ons erg lekker, maar voor jullie erg saai. We hebben namelijk niets anders gedaan dan op het strand te luieren. We hadden op dag 1 bij een hele aardige mevrouw 2 luchtbedden en 2 badhanddoeken gekocht en hier hebben we volop gebruik van gemaakt :D Wat een geweldig gevoel om op een luchtbedje rond te dobberen wetende dat je nergens anders hoeft te zijn op dat moment.

Na een week van absoluut niks anders doen dan sja, niks doen, brak onze laatste dag aan. Nog 1 dagje strand! Aan het einde van de dag besloten we om onze luchtbedden terug te brengen naar de winkel zodat ze ze opnieuw kon verkopen. Haar man was er op dat moment en we mochten absoluut niet weg gaan van hem. Uiteindelijk kwam hij terug uit zijn winkeltje met 2 prachtige sarongs. 'Gift from me, for you'. We waren er echt superblij mee, net zoals zij superblij waren met de luchtbedden. Goede deal voor beide partijen dus :D

Zaterdagmorgen 6 februari was het tijd om Ko Chang te verlaten, en richting Chantaburi te gaan. Want in Chantaburi kun je namelijk met DOLFIJNEN ZWEMMEN! Nu weten de meesten van jullie dit niet, maar dit is altijd een droom van me geweest. Ik heb dit alleen nooit hardop gezegd omdat ik het een beetje afgezaagd vond *bloos*. Eerst moesten we alleen nog bij ons hostel komen om de tassen te dumpen, alleen daar aangekomen bleek dat de bedden superklein waren en hebben we 2 kamers geboekt. Op 12 nachten na in oktober, hadden we nog nooit apart geslapen dus dat zou weer een nieuwe ervaring worden :P

In de taxi op weg naar de dolfijnen had ik het even niet meer. Deze trip is toch best wel heftig! Zo ver van huis, en je moet zoveel regelen! Alle hostels, vluchten, treinen, bussen. Pffff. En nu zat ik zomaar in de taxi op weg naar een droom van me: zwemmen met dolfijnen. Ik was zowaar veranderd in een persoon die haar dromen waarmaakt! Bij deze gedachte sprongen meteen de tranen in de ogen :p Aangekomen bij Sea World was er echter maar 1 kaartje over, hoe verzinnen ze het?! En Brett had al een keer met dolfijnen gedoken dus wilde hij per sé dat ik ging. Eerst hadden we een dolfijnenshow, waarbij de dolfijnen allerlei kunstjes deden wat echt een geweldig gezicht was, en daarna was het tijd om met ze te gaan zwemmen! Ik was zo ontzettend zenuwachtig! Eerst een koude douche en reddingsvest en toen was het zover. Een uur lang heb ik me met ze mogen vermaken! GEWELDIG! Ik kreeg kusjes, mocht met ze zwemmen, werd natgespoten en nog veel meer. Ik heb er gewoon geen woorden voor! Dit is echt 1 van de meest geweldige dagen in mijn leven geweest, en als ik ooit nog een keer de mogelijkheid krijg om het weer te doen dan twijfel ik geen moment! ! Ze hadden hier 2 soorten dolfijnen, je kunt ze bewonderen op mijn eigen foto's of op http://swimwithdolphins.information.in.th/meet-dolphins.html

Op zondag gingen we naar BKK om van daaruit te vliegen naar Phnom Penh in CAMBODJA! Wat we daar allemaal beleven lezen jullie de volgende keer!
Ik hoop dat jullie het een beetje vol hebben kunnen houden, maar ik wil er zeker van zijn dat jullie in April niet kunnen klagen! Hahaha
Hopelijk is daar alles verder goed, ik vind het echt super dat jullie onze avonturen willen volgen en om berichtjes te krijgen!
Tot de volgende keer!

Dikke knuf

Suus

Ps. Pap en mam, jullie hebben ons uitgedaagd tot een wedstrijdje 'wie is het bruinst'voor een fles Sambuca. We hebben besloten om deze aan te nemen en kijken erg uit naar wie er wint in April! Hehehehe!